با آغاز و تداوم روند خصوصيسازي و آزادسازي در صنعت مخابرات، يكي از دغدغههاي اصلي كشورها ارائه و تدوام خدمات ارتباطي براي روستاها و مناطق دورافتاده و پرهزينه كه صرفه اقتصادي براي اپراتورهاي خصوصي ندارند ميباشد. براساس استانداردهاي اتحاديه جهاني مخابرات فراهم کردن ارائه سرويسهاي تلفن ثابت، اينترنت با نرخ منطقي، ايجاد دفاتر خدمات ارتباطي در مناطق محروم از جمله خدماتي است که در قالب طرح خدمات عمومي اجباري (USO) گنجانده شده است. در راستاي اين طرح، مجموعه تجربيات كشورهاي مختلف در زمينه اجرا، طراحي، نحوه و چگونگي ارائه خدمات عمومي الزامي (Universal Service Obligation - USO)، مورد بررسي قرار ميگيرد. مجموعه تجربيات کشورها براساس 9 محور اصلي تدوين نظامنامه، مورد كنكاش قرار گرفته است كه شامل: 1. ساختار اجرايي USO و سرويسهاي الزامي USO؛ 2. محدوده جغرافيايي و نقاط تحت پوشش ارائه خدمات USO؛ 3. چگونگي تأمين منابع و مصارف مالي خدمات USO؛ 4. نحوه انتخاب ارائهكنندگان خدمات USO و نحوه مالكيت تجهيزات ارتباطي و خدمات USO؛ 5. چگونگي و نحوه قيمتگذاري خدمات USO براي استفادهكنندگان؛ 6. بهرهبرداري، نگهداري و استمرار سرويسدهي خدمات USO و نحوه نظارت بر ارائه خدمات USO. نتايج اين طرح الگوها، مدلها و سناريوهاي مختلف حاصل از تجربيات كشورها را در محورهاي اساسي ارائه خدمات عمومي در اختيار قرار ميدهد و در واقع اين گزارش به عنوان گام مهمي در جهت تهيه آييننامه اجرايي ارائه خدمات الزامي عمومي (USO) خواهد بود.