در حال حاضر، ايجاد و حمايت از كسب وكارها و بنگاههاي كوچك و متوسط يكي از اولويتهاي اساسي در برنامههاي توسعه اقتصادي اكثر كشورهاي دنيا است. در كشور ما نيز جايگاه خاصي براي حمايت و توسعه صنايع كوچك و متوسط در برنامههاي كلان توسعهاي در نظر گرفته شده است. در ماده 21 و 39 برنامه چهارم توسعه كشور نيز، مستقيما" به ضرورت حمايت و توسعه از SMEها اشاره گرديده است و دولت موظف به طراحي، تدوين و اجراي برنامههاي حمايتي ويژه براي آنها شده است. با اينحال همچنان در كشور فقدان مدلي منسجم، كارآ و اثربخش جهت حمايت و توسعه از اين نوع بنگاهها مشاهده ميشود. لذا اين مقاله با محور قرار دادن اين چالش اصلي سعي در پيشنهاد چارچوبي كاربردي براي برنامهريزي، حمايت و توسعه بنگاههاي كوچك و متوسط دارد. در اين مقاله، مروري جامع بر ادبيات بنگاههاي كوچك و متوسط صورت پذيرفته است و علاوه بر تعاريف كمي آنها، تعاريف كيفي مطرح در اين حوزه نيز مورد بررسي قرار گرفته است. سپس با شناسايي و بررسي المانها و روندهاي تاثيرگذار و اثربخش بر فرآيند سياستگذاري و برنامهريزي براي حمايت و توسعه بنگاههاي كوچك و متوسط، چارچوبي عملياتي براي حمايت و توسعه اين بنگاهها با اتكا بر نمونهها و تجربيات ارزنده و موفق اتحاديه اروپا در اين زمينه، تدوين و معرفي شده است.